- πνευματοκλήτωρ
- -ωρος, ὁ, ἡ, ΝΜΑαυτός που επικαλείται το Άγιο Πνεύμα για να τόν επιφοιτήσει, να τού προσφέρει τη χάρη του.[ΕΤΥΜΟΛ. < πνεῦμα, -ατος + κλήτωρ (< καλῶ)].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
πνεύμα — ατος, το / πνεῡμα, ΝΜΑ, και πνέμα Ν 1. η ψυχή και οι λειτουργίες της, ο ψυχικός κόσμος, σε αντιδιαστολή προς τη σάρκα, την ύλη και τον υλικό κόσμο 2. ο νους και οι ικανότητές του, η ευφυΐα, ο λόγος 3. καθετί το άυλο, το ασύλληπτο με τις αισθήσεις … Dictionary of Greek